Kopiowanie i wykorzystywanie materiałów wyłącznie za podaniem źródła

Chcesz wspomóc naszą działalność?

 Przekaż swój 1%!

NOWE JASKINIE NA PONIDZIU

NOWE JASKINIE NA PONIDZIU




1.      N-2.89   Jaskinia Chotelecka (jaskinia niedostępna, wejście zasypane)                          

2.      N-2.91   Jaskinia Szynszylki                             

3.      N-2.92   Schronisko Wędrownych Studentów   

4.      N-2.93   Schronisko Majstra B.             

5.      N-2.94   Schronisko Kaki              

6.      N-2.95   Schronisko z Łuską             

7.      N-2.96   Schronisko Krótkie             

8.      N-2.97   Schronisko w Sosnach             

9.      N-2.98   Schronisko Pierwszego Prezesa        

10.    N-2.99   Schronisko Emka             

11.    N-2.100 Schronisko Ciuki             

12.    N-2.101 Schronisko Nad Dołkiem         

13.    N-2.102 Schronisko Przy Tunelu        

14.    N-2.103 Schronisko Pod Płytą             

15.    N-2.104 Schronisko Strome             

16.    N-2.105 Schronisko Szklane            

17.    N-2.106 Schronisko w Woli Zagojskiej       


Literatura:
Markowiak A., Ponikiewski A. 2004a -  Nowa jaskinia na Ponidziu. Jaskinie 3(36).
Markowiak A., Ponikiewski A. 2004b – Jaskinia Chotelecka. Jaskinie 4(37).
Markowiak A., Ponikiewski A. 2005a – Nowe jaskinie na Ponidziu. Jaskinie 1(38).
Markowiak A., Ponikiewski A. 2005b – Nowe jaskinie na Ponidziu. Jaskinie 2(39).
Ponikiewski A. 2005 – Nowe jaskinie na Ponidziu. Jaskinie 3(40).

JASKINIA CHOTELECKA (obecnie jaskinia jest niedostępna, wejście zasypane)

Położenie: gmina Busko – Zdrój, Chotelek Zielony
Właściciel terenu: prywatny
Wysokość otworu: ok. 215 m. n.p.m.
Wysokość otworu względem szlaku turystycznego: ok. 1 m poniżej
Ekspozycja otworu: ku górze
Deniwelacja: - 8 m
Długość : 69 m

Opis Dojścia: jaskinia znajduje się ok. 1 km na południe od skrzyżowania szlaku niebieskiego biegnącego z Biniątek do Skorocic z drogą asfaltową łączącą Skorocice z Siesławicami. Dojście szlakiem niebieskim do w/w skrzyżowania szlaku z drogą w kierunku Skorocic szczytem tzw. Choteleckich Gór do widocznych w oddali na zachodzie pierwszych zabudowań w Skorocicach. Na wysokości w/w zabudowań należy zejść ze szlaku w kierunku wschodnim do widocznych zapadlisk. Obiekt znajduje się ok. 50 m od szlaku w obrębie pól uprawnych (w połowie drogi między szlakiem, a zapadliskami).

Opis jaskini: Dojście bez trudności, zwiedzanie wymaga użycia liny (studnia wejściowa gł. 4 m.) i jest utrudnione ze względu na brak możliwości zaczepienia liny w okolicy otworu. Zwiedzanie ponadto utrudniają ogromne ilości śmieci zalegające we wstępnych partiach jaskini. Obiekt jest ciemny, światło sięga tylko do wstępnych części położonych w pobliżu studni. Fauny nie obserwowano, florę stanowią mchy i porosty występujące na ścianach studni wejściowej. W głębi znajdują się liczne kości zwierząt m.in. kompletny i bardzo dobrze zachowany szkielet sarny /stan z 08.2004 r./
Studnia wejściowa wprowadza do wysokiej salki o dnie opadającym w kierunku zachodnim i pokrytym całkowicie śmieciami. W kierunku północnym odchodzi krótki korytarz wysokości do 1,5 m doprowadzający do obszernej i wysokiej sali o dnie wznoszącym się w kierunku wschodnim. W końcu salki widoczny jest kominek, który mógł stanowić otwór jaskini. Z północno – wschodniego krańca odchodzi 2 metrowy korytarz o bardzo stromym dnie. Zachodnia obszerna salka, w której stropie widoczne są kominki doprowadza u południowo – zachodniego krańca do niskiej sali o łagodnie wznoszącym się dnie, z której w kierunku zachodnim i wschodnim odchodzą krótkie korytarzyki, zachodni zwęża się w niedostępną szczelinę, a wschodni stanowi bardzo ciasny przełaz być może w dalsze partie jaskini.

Historia poznania: Jaskinia została wskazana przez mieszkańca wsi Chotelek Zielony, który znał lokalizację otworu jaskini od ponad 25 lat. Wspominał również o istnieniu innej jaskini, która posiadała aktywny ciek wodny, w okolicach otworu Jaskini Choteleckiej, być może w pobliskich zapadliskach wypełnionych obecnie całkowicie śmieciami. W jednym z nich po odgarnięciu  części odpadów, odsłonił się korytarz mogący być opisywaną jaskinią.
Jaskinia została poznana dnia 21.03.2004r.
Opisana przez A. Markowiak, A. Ponikiewskiego, P. Pawia w sierpniu 2004 r.
 
Plany wykonał: A. Ponikiewski

SCHRONISKO PIERWSZEGO PREZESA

Położenie: gm. Wiślica, Skorocice, Dolina Skorocicka
Właściciel terenu: Skarb Państwa ( Rezerwat przyrody „Skorocice” )
Wysokość otworu: 202 m. .n.p.m.
Wysokość od podnóża skałki: 1,5 m
Ekspozycja otworu: N
Długość: 3 m
Głębokość: ok. 1m

Położenie:
Schronisko znajduje się w przedostatniej skałce na północno – wschodnim krańcu rezerwatu.

Opis schroniska:
Otwór wprowadza do ciasnego opadającego korytarza, który w miejscu rozgałęzienia tworzy małą salkę. Jej kontynuacją są: szczelina biegnąca w kierunku SE i niedostępny korytarzyk doprowadzający do powierzchni. Schronisko powstało w gipsach. Znajduje się w zasięgu światła rozproszonego. Namulisko stanowi glina. Flory i fauny nie badano.

SCHRONISKO EMKA


Położenie: gm. Wiślica, Skorocice, Dolina Skorocicka
Właściciel terenu: Skarb Państwa ( Rezerwat przyrody „Skorocice” )
Wysokość otworu: 205 m. n.p.m.
Wysokość otworu nad dnem Doliny Skorocickiej: ok. 5 m
Ekspozycja otworu: NE
Długość: 3 m
Głębokość: ok. 2 m

Położenie:
Trudny do odnalezienia otwór wejściowy znajduje się około 25 m na północ od górnego otworu Jaskini Tunel w Skorocicach w zagłębieniu w okolicach zachodniej ściany wąwozu.

Opis schroniska:
Zaraz za wejściem w kształcie litery „M” znajduje się mały prożek. Dalej korytarz opada stromo w dół doprowadzając do dwóch niedostępnych szczelin będących jego kontynuacją w kierunkach S i SW. Spąg korytarza stanowią w południowo – wschodniej części głazy zaklinowane w szczelinie biegnącej ukośnie pod ścianę. Obiekt znajduje się w zasięgu światła rozproszonego. Schronisko powstało w gipsach. Po wybraniu głazów i  części gliniastego namuliska istnieje możliwość dalszej eksploracji w szczelinie.

SCHRONISKO CIUKI

Położenie: gm. Wiślica, Skorocice, Dolina Skorocicka
Właściciel terenu: Skarb Państwa ( Rezerwat przyrody „Skorocice”)
Wysokość otworu: ok. 205 m. n.p.m.
Wysokość otworu nad dnem Doliny Skorocickiej: około 3 m.
Ekspozycja otworu: E
Długość: 2,5 m

Położenie: Schronisko znajduje się w zachodniej części wąwozu naprzeciwko Schroniska w Zielonej Górze.

Opis schroniska: Za otworem znajduje się krótki korytarzyk załamujący się pod kątem prostym w kierunku południowym. Po niewielkim rozszerzeniu korytarz przechodzi w niedostępną szczelinę. Obiekt jest zacieniony. W jego końcu znajdują się szczątki kostne. Schronisko powstało w gipsach.

SCHRONISKO W SOSNACH


Położenie: gm. Busko Zdrój, Chotelek Zielony
Właściciel terenu: prywatny
Wysokość otworu: 214 m. .n.p.m.
Wysokość od podnóża skałki: 1,5 m
Ekspozycja otworów: 1- N, 2 i 3 – ku górze
Długość: 3,5 m

Położenie: Obiekt znajduje się na posesji p. Witolda Wrony ( Chotelek Zielony 157 )

Opis schroniska:
Za pierwszym otworem rozpoczyna się krótki korytarz w stropie którego znajduje się otwór drugi o wymiarach 0,5 X 0,4 m. Dalej korytarz przechodzi w salkę o wysokości 1 m. przedzielona prożkiem o wys. 0,4 m. W SW krańcu salki w stropie znajduję się wąska szczelina mająca połączenie z powierzchnią. Obiekt znajduje się w zasięgu światła rozproszonego. Namulisko stanowi glina . Schronisko powstało w gipsach.

Schronisko zostało wskazane przez właściciela terenu oraz mieszkańca Chotelka Zielonego p. Tadeusza Pawia. Nieopodal schroniska znajduje się szczelinowaty otwór (obecnie zasypany ) , który wg informacji właściciela posesji wprowadzał do dużej salki z jeziorkiem w której w czasie II wojny światowej ukrywali się okoliczno mieszkańcy. Po usunięciu części ziemi z otworu istnieje możliwość dostania się do w/w jaskini.

Schronisko Ciuki było wzmiankowane przez J. Gubałę. („Jaskinie Niecki Nidziańskiej” wyd. PTPNoZ – Warszawa 1998 r. ) Schronisko Pierwszego Prezesa stanowi fragment większej, obecnie niedostępnej pustki w obrębie opisywanej skałki.
Obiekty zostały poznane i opisane dnia  03.05.2005 r. w składzie:
A(gnieszka). Markowiak, M(aciej). Markowiak, A(rtur). Ponikiewski, P(iotr). Bielawski.
Plany wykonał: A. Ponikiewski

SCHRONISKO Z ŁUSKĄ

Położenie: gm. Busko Zdrój, Chotelek Zielony, Wzgórze Lisawa
Właściciel terenu: prywatny
Wysokość otworu: ok. 200 m. n. p. m.
Wysokość od podnóża skałki: 1,5 m
Ekspozycja otworu: NE
Długość: 3,5 m
Głębokość: ok. 1 m.
 
Położenie:
Schronisko znajduje się około 20 m na wschód od Schroniska Majstra B (patrz opis dojścia)

Opis schroniska:
Za otworem ciągnie się korytarz, który poprzez 0,7 m próg doprowadza do salki rozwiniętej na szczelinie o wysokości 1 m. Obiekt jest ciemny. W salce znaleziono czaszki gryzoni. W schronisku licznie występują jaszczurki zwinki
   
SCHRONISKO KRÓTKIE

Położenie: gm. Busko Zdrój, Chotelek Zielony, wzgórze Lisawa
Właściciel terenu: prywatny
Wysokość otworu: ok. 200 m. n.p.m.
Wysokość od podnóża skałki: 2 m.
Ekspozycja otworu: NE
Długość: 2 m
Głębokość:  ok. 1 m.
 
Położenie:
Schronisko znajduję się około 10 m na zachód od schroniska z Łuską.

Opis schroniska: Ciasny otwór wprowadza do opadającego korytarza  kontynującego się następnie w kierunku zachodnim i przechodzącego w niską salkę. Zakończeniem salki jest niedostępna szczelina biegnąca do powierzchni. W schronisku znaleziono kości gryzoni. Obiekt znajduje się w zasięgu światła rozproszonego.

Schroniska powstały w gipsach. Namulisko stanowi glina oraz rumosz skalny. Obiekty wraz ze Schroniskiem Majstra B. i Schroniskiem Wędrownych Studentów stanowią fragmenty większej (obecnie niedostępnej) pustki krasowej na Lisawie.

Schroniska zostały poznane i opisane dnia 02.05.2005 r. w składzie: A(gnieszka). Markowiak, M(aciej). Markowiak, A(rtur). Ponikiewski, P(iotr). Bielawski.
S(tanisław). Krupa, M(arta). Krupa.
Plany wykonał: A. Ponikiewski

SCHRONISKO WĘDROWNYCH STUDENTÓW

Położenie: gm. Busko – Zdrój, Chotelek Zielony, wzgórze Lisawa
Właściciel terenu: prywatny
Wysokość otworu: ok. 200 m. n.p.m.
Ekspozycja otworu:  ku N
Długość: 3,5 m

Opis : Otwór wejściowy wprowadza do krótkiego korytarzyka o lekko opadającym dnie. Kontynuacją korytarza są niedostępne szczeliny biegnące w kierunku S i E. Obiekt jest widny. W okresie wysokich stanów wody do schroniska wpływa ciek wodny ( odnoga pobliskiego rowu melioracyjnego tworząc ponor ) Florę stanowią mchy. Z fauny liczne występują jaszczurki zwinki.

SCHRONISKO MAJSTRA B.

Położenie: gm. Busko – Zdrój, Chotelek Zielony, wzgórze Lisawa
Właściciel terenu: prywatny
Wysokość otworu: ok. 200 m. n.p.m.
Ekspozycja otworu:  ku N
Długość: 4,5 m

Opis: Otwór wejściowy wprowadza do szerokiej, lecz bardzo niskiej salki, która kontynuuje  się niedostępną szczelinę w kierunku S. Istnieje realna możliwość dalszej eksploracji po wybraniu części namuliska. Obiekt jest wilgotny i zacieniony. Faunę stanowią liczne pająki.

SCHRONISKO KAKI


Położenie: gm. Busko – Zdrój, Chotelek Zielony, wzgórze Lisawa
Właściciel terenu: prywatny
Wysokość otworu: ok. 200 m. n.p.m.
Ekspozycja otworu:  ku N
Długość: 2,5 m

Opis: Obiekt stanowi krótki korytarzyk o przebiegu N-S o opadającym dnie i obniżającym się stropie. W kierunku S korytarz przechodzi w niedostępną szczelinę. Obiekt jest suchy i widny. Z fauny licznie występują jaszczurki zwinki.

Wszystkie w/w obiekty wykształciły się w gipsach, a ich namulisko stanowi humus. Schronisko Wędrownych Studentów i Schronisko Majstra B. stanowią fragmenty większej pustki obecnie niedostępnej dla człowieka, o czym świadczy kilkanaście otworów (w promieniu 10 m od opisywanych schronisk, ) za którymi ciągną się szczeliny o wzajemnie krzyżujących się płaszczyznach przebiegu. W niektórych po wybraniu części namuliska istnieje możliwość dalszej eksploracji. 

Opis dojścia: Z miejscowości Chotelek Zielony należy udać się drogą na południe w kierunku wzgórza Lisawa. Po przejściu kulminacji wzgórza kierujemy się na zachód przez pola uprawne do widocznego w odległości 300 m na wniesieniu samotnego drzewa. Otwór schroniska znajduje się na dnie leja około 300 m na północ od drzewa u podstawy wzniesienia. Do Schroniska Wędrownych Studentów i Schroniska Majstra B. udajemy się na S od drzewa do widocznej w odległości 400 m gipsowej skałki. Pierwsze z nich znajduje się w zachodnim krańcu skałki u jej podstawy. Schronisko Majstra B. położone jest również u podstawy skałki około 15 na wschód od Schroniska Wędrownych Studentów. Dojście do obiektów bez trudności. Zwiedzanie utrudnione jedynie w Schronisku Majstra B. (bardzo nisko ).

Historia poznania:  Obiekty zostały poznane w marcu 2004 r., jednakże znane były wcześniej miejscowej ludności, o czym świadczą liczne śmieci. Z informacji przekazanej przez mieszkańca wsi Chotelek wynika, iż w rejonie Lisawy istniała  dość pokaźnych rozmiarów jaskinia, którą zwiedził około 20 lat temu. Z przedstawionej lokalizacji wynika, że otwór wejściowy do jaskini znajdował się w bardzo bliskim sąsiedztwie Schroniska Wędrownych Studentów. Osoba ta wspomina również o jaskini zlokalizowanej w najbliższej okolicy opisywanego przez nas samotnego drzewa. Niestety wszystkie miejsca które wskazywałyby na możliwość istnienia w nich otworu jaskini ( zapadliska, leje ) są zasypane przez śmieci.

Obiekty zostały inwentaryzowane i opisane 29.IX.2004 r. przez A. Markowiak i A. Ponikiewskiego. Plany wykonał A. Ponikiewski. 
 
SCHRONISKO NAD DOŁKIEM

Położenie: Gmina Busko Zdrój, Rezerwat „Skorocice"
Wysokość otworu: ok. 205 m n.p.m.
Ekspozycja otworu: NE
Długość: 3 m
Położenie: schronisko znajduje się około 25 m na południe od Schroniska Północnego (Jaskinie Niecki Nidziańskiej 1998, Wyd. PTPNoZ, Warszawa, s. 81) w obrębie tej samej, gipsowej ścianki.
Opis: za otworem biegnie bardzo niski korytarz rozszerzający się dalej w równie niską salkę, której dno pokrywa gruz gipsowy. Obiekt jest zacieniony. Namulisko stanowi glina i drobny rumosz skalny.

SZCZELINA PRZY TUNELU

Położenie: Gmina Busko Zdrój, Rezerwat „Skorocice"
Wysokość otworu: ok. 202 m n.p.m.
Ekspozycja otworu: E
Długość: 2 m
Położenie: schronisko znajduje się pomiędzy Tunelem w Skorocicach, a Schroniskiem przy Tunelu (jaskinie Niecki Nidziańskiej 1998, Wyd. PTPNoZ, Warszawa, s. 56 i 59) w obrębie tej samej ścianki.
Opis: schronisko tworzy wąski i lekko meandrujący korytarz o wysokości 1,7 m z widocznymi listwami skalnymi znaczącymi dna kolejnych koryt cieku przepływającego przez schronisko. Obiekt jest widny jego dno pokrywa glina.

SCHRONISKO POD PŁYTĄ

Położenie: Gmina Busko Zdrój, Rezerwat „Skorocice"
Wysokość otworu: ok. 205 m n.p.m.
Ekspozycja otworu: NE
Długość: 2,5 m
Położenie: schronisko znajduje się około 10 m na południowy wschód od Schroniska Północnego (Jaskinie Niecki Nidziańskiej 1998, Wyd. PTPNoZ, Warszawa, s. 81) w małym wzniesieniu gipsowym.
Opis: otwór przedzielony filarem skalnym wprowadza do widnej salki o pochyłym dnie, która następnie kontynuuje się dwiema niedostępnymi szczelinami biegnącymi w kierunku zachodnim. Namulisko stanowi humus.

SCHRONISKO STROME

Położenie: GminaWiślica, Aleksandrów, Dolina Aleksandrowska
Właściciel terenu: prywatny
Wysokość otworu: ok. 196 m n.p.m.
Ekspozycja otworu: NNE
Długość: 3,5 m
Położenie: schronisko znajduje się około 15 m na zachód od Jaskini na Kontakcie (jaskinie Niecki Nidziańskiej 1998, Wyd. PTPNoZ, Warszawa, s. 103) w tym samym zboczu doliny.
Opis: wąski, soczewkowaty otwór wprowadza do korytarzyka, który następnie nieznacznie się rozszerza i opada stromo w kierunku SW kontynuując się niedostępną szczeliną. Obiekt jest zacieniony. Namulisko stanowi humus. Zwiedzanie uciążliwe (ciasno).

SCHRONISKO SZKLANE

Położenie: Gmina Wiślica, Aleksandrów, Dolina Aleksandrowska.
Właściciel terenu: prywatny.
Wysokość otworu: ok. 196 m n.p.m.
Ekspozycja otworu: SW
Długość: 2,5 m
Położenie: schronisko znajduje się na wysokości Schroniska z Czosnkiem (Jaskinie Niecki Nidziańskiej 1998, Wyd. PTPNoZ, Warszawa, s. 106) w przeciwległym, północnym zboczu Doliny Aleksandrowskiej w gipsowej ściance.
Opis: schronisko tworzy widna salka z małą wnęką wypełnioną szklanymi butelkami. Na końcu salki znajduje się okresowe jeziorko o głębokości 0,1 m. Namulisko stanowi humus.

SCHRONISKO W WOLI ZAGOJSKIEJ

Położenie: Gmina Pińczów, Wola Zagojska Górna
Właściciel terenu: prywatny
Wysokość otworu: ok. 220 m n.p.m.
Ekspozycja otworu: NW
Długość: 3,5 m
Położenie: schronisko znajduje się około 50 metrów na południowy-zachód od domu nr 54 we wschodnim stoku dolinki, która jest widoczna z drogi.
Opis: trójkątny otwór wprowadza do krótkiego korytarzyka przechodzącego w niską salkę o pochyłym dnie, która w NW krańcu posiada połączenie z powierzchnią poprzez dwie bardzo ciasne szczeliny niedostępne dla człowieka. Obiekt jest zacieniony. Zwiedzanie utrudniają liczne śmieci i potłuczone szkło oraz bardzo mała wysokość
salki. Namulisko przy otworze stanowi humus, dalej glina.

Wszystkie obiekty powstały w gipsach.

Historia poznania: Schronisko w Woli Zagojskiej zostało poznane przez A. Markowiak w maju 2005 r. Pozostałe obiekty zostały poznane i opisane w dn. 30.06 - 05.07.2005 w składzie: A. Ponikiewski i M. Markowiak. Plany wykonał: A. Ponikiewski.

JASKINIA SZYNSZYLKI

Położenie: Gmina Wiślica, Aleksandrów, Dolina Aleksandrowska
Właściciel terenu: prywatny
Wysokość otworu: ok. 196 m n.p.m.
Wysokość otworu nad dnem Doliny Aleksandrowskiej: ok. 4 m
Ekspozycja otworu: ku górze
Głębokość: -3,5 m
Długość: ok. 9 m
Opis dojścia: obiekt znajduje się w zachodniej części Aleksandrowa, przy drodze obok stawu. Dojście główną drogą prowadzącą przez Aleksandrów. Otwór znajduje się ok. 10 m na NE od Jaskini Mostek w Aleksandrowie, pod szczytem wzniesienia, między Jaskinią Mostek w Aleksandrowie a drogą.
Opis jaskini: otwór wejściowy stanowi studzienka o wymiarach 0,5 m x 0,5 m, rozszerzająca się ku dołowi. Od niej w kierunku N biegnie szeroka salka o pochyłym dnie, której wysokość dochodzi do 0,7 m. Najniższy punkt salki stanowi jednocześnie najniższy punkt jaskini. Z dna salki przechodzimy do następnej obszernej komory, której E część spągu zalegają głazy. Komora ta posiada we wschodnim krańcu dwa ciasne korytarzyki, z których N zwęża się w szczelinę nie do przejścia, a S posiada kontakt z powierzchnią.
Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Studzienka wejściowa i wstępne partie jaskini znajdują się w zasięgu światła rozproszonego. Dalej obiekt jest już całkowicie ciemny Jaskinia powstała w gipsach szablastych. Dno pokryte jest namuliskiem ilasto - gliniastym. Floty i fauny nie badano, lecz stwierdzono, w pobliżu korytarzyka łączącego się z powierzchnią obecność szczątek kostnych.
Istnieje obawa zawalenia się stropu jaskini ze względu na bardzo bliskie sąsiedztwo drogi.
Historia poznania: Otwór jaskini odsłonił się w 2003 r. po ulewnych deszczach.
Obiekt został udokumentowany i opisany 19.08.2004 r. przez Artura Ponikiewskiego i Agnieszkę Markowiak.
 
 
Załączniki:
PlikOpisRozmiar
Pobierz plik (chotelecka.jpg)Plan Jaskini Choteleckiej wg. J.Gubały i A.KaszyPlan pochodzi z Kwartalnika Jaskinie nr 4(37) 2004170 Kb
Pobierz plik (Scan0001.gif)Plany schronisk wg A. PonikiewskiegoSchronisko Pierwszego Prezesa, Emka, Ciuki, W Sosnach, Z Łuską, Krótkie - Plan pochodzi z Kwartalnika Jaskinie nr 2(39) 200520 Kb
Pobierz plik (Scan0002.gif)Plany schronisk wg A. PonikiewskiegoSchronisko Nad Dołkiem, Przy Tunelu, Pod Płytą, Strome, Szklane, W Woli Zagojskiej - Plan pochodzi z Kwartalnika Jaskinie nr 3(40) 200519 Kb
Pobierz plik (Scan0003.gif)Plany schronisk wg A. PonikiewskiegoSchronisko Majstra B., Kaki, Wędrownych Studentów6 Kb
Pobierz plik (Scan0005.gif)Plan Jaskini Szynszylki wg A. PonikiewskiegoPlan pochodzi z Kwartalnika Jaskinie nr 3(36) 20046 Kb
Zmieniony: Czwartek, 13 Maj 2010 20:43
 

Wydarzenia

No current events.

Kalendarz

<<  Kwiecień 2018  >>
 Pn  Wt  Śr  Cz  Pt  So  N 
        1
  2  3  4  5  6  7  8
  9101112131415
16171819202122
23242526272829
30      

Ogłoszenia

test-ogłosz